نابرابری درآمدی در ایران طی سال‌های 1385-1363

طرح مسأله: در این مقاله تغییرات نابرابری در ایران طی سال‌های 1363 تا 1385بررسی می‌گردد. روش: با استفاده از آمار هزینه و درآمد خانوارها، تغییرات نابرابری درآمدی به تفکیک مناطق شهری و روستایی در ایران محاسبه می‌شود. به این منظور از ضریب جینی، ضریب تغییرات، ضریب انحراف میانگین نسبی، شاخص تایل و سنجه آتکینسون استفاده می‌شود. در انجام محاسبات از نرم افزارهای Excel و Stata استفاده شده است. یافته‌ها: این پژوهش نشان می‌دهد که روند نابرابری بر حسب شاخص‌های محاسبه شده در طول دوره بیست و سه ساله مورد بررسی، علی‌رغم فراز و نشیب‌های زیاد به جز دو سال پایانی مورد مطالعه روند نزولی را طی کرده است. نتایج: مقادیر نابرابری محاسبه شده با شاخص‌های مختلف سازگاری دارند، و تنها در مورد ضریب تغییرات سازگاری کم‌تری وجود دارد. در ارتباط با سنجه آتکینسون، این شاخص با پارامترهای ε=0/25 و ε=0/5 برای ایران مناسب‌تر وسازگارتر با روند عمومی مقادیر نابرابری اندازه‌گیری شده برحسب شاخص‌های دیگر است. در مجموع برای اقدامات سیاستی توصیه می‌شود که شاخص‌های نابرابری ضریب جینی، ضریب انحراف میانگین نسبی، شاخص تایل و سنجه آتکینسون راهنمای عمل سیاست‌گذاران قرار گیرد.